Slagveld!

Ik heb eigenlijk een hekel aan mensen die telkens maar zeuren over het weer.
Het is nou eenmaal niet anders dan dat we het zullen moeten doen met wat we krijgen.
Maar het kan ook te gek ook......
Nu ben ik het toch echt wel zat aan het worden, al die regen, regen, regen, en o ja, vergeet de storm niet :-(.



Hoewel de sneeuwklokjes hun best doen om de boel wat op te vrolijken buiten, is er verder nog bar weinig fleur en kleur te ontdekken in mijn tuin.
Gelukkig is daar dan altijd nog....De Bloemenwinkel!
Bij mijn ouders in het dorp zit een hele fijne. Ik kom daar wekelijks samen met mijn moeder, die net zo gek op bloemen is als ik, en we gaan nooit met lege handen naar huis.

Deze keer liep ik tegen een bosje prachtige gloriosa's aan.
Ik heb ze her en der in losse vaasjes door het huis gezet.
Helaas is de foto erg flets geworden; in werkelijkheid zijn ze stralend rood!

Ook kocht ik nog twee bosjes van mijn lievelingsbloemen: leeuwenbekjes en ranonkels!

Ik heb ze gemengd tot een fris voorjaarsboeket.
De rest ging in het bloementuintje van 'het vrouwtje':

Samen met de door mijn zus gehaakte(!) petunia's. Leuk he?
Het vrouwtje is overigens ook van de hand van mijn zus: zij maakt samen met haar oudste dochter allerlei moois van keramiek. Kijk maar eens op de website van mijn nichtje: www.ontwerb.nl

Zo, nu is het binnen in elk geval een stuk opgefleurd!

Daarna even een blik geworpen op mijn bakken met zaaigoed.
In de meeste bakken gebeurt zo op het zicht nog weinig.
Kijk, zo zien het bureau en de vensterbank van een thuiswerkende moestuinfanaat er in februari uit ;-) :

In de boekenkast (ja, je moet die bakken toch ergens kwijt....) woedt er echter een heuse geboortegolf!
Een hele zwerm 'babyduifjes' is al uit hun boontje gekropen:

                                      

Ook in de bak van de tuinbonen en de capucijners steken al diverse groene sprietjes boven de aarde uit. Deze bakken laat ik nog even binnen staan, tot het grootste deel is opgekomen. 

Maar de duivenboontjes mogen naar het muurkasje. Daar is het namelijk veel lichter en koeler, zodat het straks mooie stevige plantjes worden. Ze zullen er nog niet heel hard groeien nu, maar als ik ze in mijn werkkamertje laat staan worden het van die lange, slungelige slapjanussen en daar hebben we ook niks aan.

Op naar buiten dus! 

Waar het een slagveld is......

                                  

TuinMan heeft dit weekend namelijk de meidoorn gekapt. Hoewel de boom helemaal scheef groeide en hij het licht ontnam van de walnotenboom die er naast staat (die daardoor aan 1 kant kaal werd) en ik heeeeeel graag ons nieuwe kasje neergezet wil hebben, ging het me toch een beetje aan mijn hart.
Ik houd er niet van om bomen te kappen. Hij bloeide trouwens ook altijd heel mooi in het voorjaar.
Maar goed. Nu is hij dus weg. Niet te lang treuren en uitkijken naar het kasje!

Voor de boom stonden drie gemetselde stenen bakken, die we ook uit elkaar haalden.
In de middelste bak hadden we een speciekuip ingegraven, die dienst deed als mini-vijvertje.
Pim en Pom, de sluierstaarten die er in zwommen, gingen dus dit weekend verhuizen!
Naar een heuse, officiele hardhouten vijverbak.
Kunnen ze voortaan rechthoekjes zwemmen, in plaats van rondjes :-) :

                               

De planten die in de bakken stonden heb ik maar zolang in potjes overgezet, daar vind ik later wel weer een plekje voor:

                                


Kijk, ondertussen heeft TuinMan in de garage een fundering geknutseld voor het nieuwe kasje:

                                

Hij zaagde daarvoor een pvc-buis in vier stukken, goot die vol met cement en stak er....uh...tja, ik weet niet precies hoe ze heten die ijzeren dingen, maar je kunt er een kas op plaatsen schijnt het ;-).

We hebben besloten om de kas voorlopig zo op het gras te zetten en nog even te wachten met het bestraten van dat gedeelte van de tuin. Dit omdat er op de nieuwe volkstuin ook nog het nodige zware werk moet worden verricht door TuinMan en het voor hem ook een beetje leuk moet blijven natuurlijk....

Oja, ik ging dus naar buiten om de duivenboontjes in het muurkasje te zetten.
Eerst het kasje maar even opgeruimd.
Daarbij kwam ik zowaar nog een heel emmertje goudsbloemenzaad tegen:


                                          

En een bak met lavendelstekken......wat denk jij, zouden die het nog gaan doen?

                                 

Nee, ik denk het ook niet, dus hup, in de groene bak ermee!

Deze steen lag ook in het kasje. Twee jaar geleden gevonden in de Franse Ardennen.
Ik vind hem net een versteende voetstap lijken:

                                

Toen ik ondertussen even naar binnen rende omdat de telefoon ging, viel mijn oog op dit bakje met bruine drab:

                                  

O-o, bijna vergeten....ik had de lathyruszaden een paar dagen terug te weken gelegd.....
Gelukkig zagen de zaden zelf er nog prima uit, dus onder toeziend oog van de dames kip heb ik ze alsnog netjes gezaaid:

                                           

Tadaaa: daar staan de eerste bakken in het muurkasje! Nu is het seizoen echt begonnen hoor!

                                         

Hoogste tijd dus om ook deze blubberpompoen op te ruimen......