Over MoestuinMania

In onze grootste droom wonen TuinMan en ik samen met onze meiden in een schattig, landelijk gelegen boerderijtje ergens in onze favoriete provincie Drenthe. Een boomgaardje met scharrelende kippen, twee grote lobbeshonden op het erf, slapende katten op het bankje onder de kastanjeboom en een flinke hectare grond erbij om onze groene vingers tevreden te stellen.

Die boerderijtjes staan er meer dan genoeg in Drenthe. En ze zijn nog betaalbaar ook.
Sterker nog: we hebben er diverse van binnen en buiten bezichtigd!
Toch wonen wij nog steeds hier, in de drukbevolkte Noord-Hollandse randstad.
Waarom? Waarom niet onze droom gaan leven?

Tja.

Omdat zo'n stap toch niet zo snel is gezet. Tenminste, niet door ons.
De eerste reden is gewoon een praktische: het bedrijf van TuinMan is hier gevestigd en is niet verplaatsbaar. En zonder dat bedrijf verdienen we geen geld, dus kunnen we dan ook geen huis meer betalen. Meer dan eens overwogen we om toch de stap te wagen en elders een nieuw bedrijf te beginnen. Buiten het feit dat je een goedlopend bedrijf niet zomaar even uit de grond stampt, stuitten we toen op heel andere bezwaren.

Bijvoorbeeld dat onze meiden het hier op dit moment heel erg naar hun zin hebben. Ze zijn hier geboren en inmiddels ook al een aardig eindje getogen. Ze hebben ladingen vriendinnen, zijn allemaal binnen tien fietsminuten op school, kunnen hier iedere sport of hobby beoefenen die ze maar zouden kunnen bedenken en bos, strand, winkels, theater en bioscoop zijn allemaal op steenworp afstand. Een luizenleventje dus :-).

Tweede bezwaar is dat al onze familie hier woont. Onze familie is aan beide kanten niet heel groot, maar wel behoorlijk hecht. Een verhuizing naar de andere kant van het land zou ook betekenen dat we hen niet zo vaak meer zouden zien. Jaren geleden woonde een van mijn zussen in het zuiden van het land, op een uurtje of twee, twee-en-een-half rijden. De ervaring leerde dat de weg vanuit het zuiden naar boven aanmerkelijk korter bleek te zijn dan andersom....

Alles bij elkaar genomen hebben we voorlopig dus maar besloten 'gewoon' te blijven wonen waar we wonen. Dat is prima voor nu! Onze groene wensen hebben we een beetje verkleind en aangepast, zodat ze passen in ons doodgewone rijtjeshuis-met-postzegeltuin. En om ervoor te zorgen dat we ons toch een beetje 'grootgrondbezitter' wanen, hebben we een volkstuin gehuurd. Vijfhonderd vierkante meter tuingeluk. Dat blijkt op dit moment voldoende om onze groene dromen op uit te leven.

                         




1 opmerking: