14 januari 2016

Brood bakken

Het hebben van een moestuin heeft langzaam maar zeker gezorgd voor een andere manier van denken. Anders denken over wat je eet en over het bereiden van eten. En anders denken over verspilling. Want wat gooit een mens bijna ongemerkt eigenlijk een hoop eten weg in z'n leven!

Ik merk dat ons gezin hierin heeeeeeel langzaam een nieuwe weg ingeslagen is.
Regelmatig verbaas ik mezelf erover dat deze verandering echt tergend langzaam gaat.
We WILLEN graag anders, we KUNNEN ook best anders, maar blijkbaar zitten veel dingen toch dusdanig ingesleten in ons systeem, dat het lastig is ze te vervangen door nieuwe gewoonten.

Bijvoorbeeld:
  • Waarom koop ik nog zakken voorgesneden roerbak-, nasi- of macaronigroenten????    Makkelijk zelf te maken immers, met een volkstuin vol verse groenten!
  • Waarom koop ik brood in de supermarkt, terwijl ik zelfgebakken brood vele malen lekkerder vind???
  • Waarom kook ik soms toch 'uit een pakje' of stop ik een diepvriespizza in de oven, terwijl ik prima weet hoe ik de 'verse versie' moet bereiden en die ook nog eens veel lekkerder vind????

Het antwoord luidt eenvoudigweg: gemakzucht! Ook wel luiheid genoemd ;-).

Je snapt nu vast al wat mijn goede voornemen voor dit jaar is.......

Om mijn goede voornemen dan meteen maar in de praktijk te brengen, heb ik mij allereerst fanatiek op het broodbakken gestort! Enkele jaren geleden heb ik dat ook een hele poos gedaan, maar door 'drukte enzo' was de klad er toch weer in gekomen en inmiddels aten we alweer een hele tijd doodgewoon supermarktbrood.

Ik begon met een (jawel, daar is hij weer) kant-en-klare broodmix uit de supermarkt. Zonnebrood stond er op de verpakking. Zo klaar zo'n brood: inhoud van het pak in de broodbakmachine, water erbij en voila, drie uur later had het apparaat een prachtig brood getoverd!
En heerlijk van smaak ook!

Tot ik op de verpakking ging lezen wat er allemaal in zat: de E-nummers en broodverbeteraars vlogen mij om de oren! Naief misschien, maar dat had ik helemaal niet verwacht! Het is niet eens zo dat ik die E-nummers niet wil eten uit gezondheidsoverwegingen of iets dergelijks, maar als ik dan toch zelf aan het bakken sla, wil ik dat er een 'puur' product uit komt!
Het brood smaakte me meteen een stuk minder lekker :-(.


 (zelfs de foto werd er depressief van, zie je dat, zo donker ;-) )

Op de website van Teunie las ik al regelmatig enthousiaste verhalen over hoe zij al jaren zelf brood bakt voor haar grote gezin. En tot mijn grote vreugde heeft zij net een webshop geopend, waar ook broodbakproducten te bestellen zijn. Inclusief haar eigen recept voor lekker brood!
Supersnelle levering daar vanuit huize Luijk, want nog geen 24 uur later werd er een grote doos met pakken meel, bloem, zaden en bakkerszout bij ons bezorgd!

Meteen aan de slag dus maar. Het recept van Teunie was duidelijk omvangrijker dan de eerder door mij gebruikte recepten. Er ging bijna 1,5 keer zo veel meel in bijvoorbeeld. Maar het leek mij verstandig om deze eerste keer het recept gewoon maar te volgen en te kijken hoe het zou uitpakken.

Wauw! Dat werd me een groot brood!!! Het rees en rees, tot het bijna zo groot was als de bakplaat zelf :-)! 

                              


Na het bakken heb ik het brood dan ook maar in vier stukken gesneden, waarvan er drie de vriezer in gingen. Tsja, mijn gezin is met drie kinderen ook duidelijk kleiner dan dat van Teunie natuurlijk.....

Het brood smaakte trouwens prima, dus dat recept houden we er in! En na het afstemmen van de hoeveelheden op ons eigen gezin, komen er inmiddels broden uit de oven in 'behapbaar' formaat:



Na het 'gewone' brood volgden er nog witte bolletjes en krentenbrood.
En dat krentenbrood.......dat is me toch lekker!!!! Het recept komt uit een boek van Robert van Beckhoven (inderdaad, de Robert van Heel Holland Bakt) en is een klein beetje aangepast aan onze eigen smaak. Het is gemaakt met tarwebloem, wat het brood een beetje donkerder maakt dan gewoon krentenbrood. Het rijzen wilde in eerste instantie niet echt lukken, maar nadat ik het brood een uurtje vergeten was met wat geduld kwam het toch nog goed:




Morgen maar eens kijken welke meelmolens er bij ons in de buurt zitten!
Ik ben klaar voor het serieuze werk ;-) !



Geen opmerkingen:

Een reactie posten