September = herfst! Toch??

HERFST!! Heerlijk vind ik de herfst!
De kleuren, de geuren, de vallende blaadjes, de bessen, de dennenappels, de paddestoelen en ga zo maar door. Ook veel van mijn favoriete tuingewassen zijn (toevallig?) echte herfstgewassen: druiven, pompoenen, pastinaken, knolselderij.....allemaal klaar in de herfst.

September is dan ook mijn favoriete maand.
Niet in het minst omdat ik dan jarig ben ;-).
Maar ook (en vooral!) omdat de hittegolfperiode dan voorbij is!
Euh.....huh???
Nog eens goed kijken hoor......jawel, het is toch echt half SEPTEMBER!!!
En ik zweette me te pletter.
Daar klopte iets niet!

Tja, het is 2016; het jaar van de extremen blijkbaar, dus een hittegolfje in september kon er dan ook nog wel bij.
Maar ja, ik stond al verwachtingsvol in standje HERFST.
Dus terwijl buiten de mussen van het dak vielen, installeerde ik mijzelf lekker koel binnen en deed weer eens net of ik Gekke Gerritje was.

Ik sloeg druk aan het frobelen; aan het HERFSTfrobelen! (sorry, de puntjes op de o zijn zoek....)

Ik maakte een egeltje in HERFSTkleuren....

Een eekhoorntje-in-de-HERFST quiltje....

Zonnebloemen in HERFSTtinten......

Ten einde raad zette ik zelfs alvast een HERFSTIGE hortensia te drogen: 

Maar hoe ik ook HERFSTfrobelde (nog steeds zonder puntjes op de o) ....het bleef maar heet, heet, heet!!!

TuinMan deed ook een beetje Gekke Gerritje: die ging gezellig bij het fornuis aan de slag.
Lekker warm ;-).
Hij had namelijk een bak vol druiven geplukt en daar moest nodig sap van worden gemaakt!

Vorig jaar hebben we een sappan aangeschaft en echt, dat ding is iedere cent waard geweest!

Het gevaarte bestaat uit drie delen: een onderste pan, een vergiet en een middelste pan met een slangetje eraan.
In de onderste pan doe je een flinke laag water, die je aan de kook brengt.
Vervolgens vul je het vergiet gedeelte met fruit.
Gewoon met takjes, blaadjes, klokhuizen, schillen en al.
De vergiet zet je in de middelste pan en daarna ze je het geheel op de onderste pan.
En dan maar laten borrelen en pruttelen.
En na een half uurtje.....

Tappen maar!!

Fles na fles na fles.....

Inmiddels zitten we al op 17 flessen druivensap (waarvan we er alweer 4 leeg hebben gedronken ;-) )!

En er hangen nog steeds druiven in de kas, dus er komen nog wel een paar flesjes bij.

Weet je wie er trouwens ook gek is op het maken van druivensap??
Onze Noga:

Dertig graden buiten en zij ligt zielsgelukkig boven de warme druivensapdampen te snorren en te knorren!!

Zelf maakte ik me ook nog (een beetje) nuttig hoor; ik dopte de gedroogde flageolets.
Ik had maar een kort rijtje gezaaid, om eens te proberen, en in onze vakantie had schoonmama per ongeluk al een deel van de oogst smakelijk verorberd in de veronderstelling dat het sperziebonen waren ('ik vond ze wel wat draderig'), maar er hingen nog genoeg peulen aan: 

Samen met Jongste en later ook Middelste maakte ik er een wedstrijdje van (wie heeft het eerste tien peulen gedopt), dus in no time hadden we een mooi bordje vol gladde, gedroogde flageoletjes: 

Het is al lang geleden dat ik flageolets at, maar vroeger vond ik ze altijd erg lekker.
Ik ben dus benieuwd......

Vandaag was het gelukkig (EINDELIJK) een stuk koeler.
Veel meer mijn weer, ik kan er ook niets aan doen.
Tijd om weer eens een kijkje te nemen op de tuin.

Naast de ingang staat een eenzame mini-mais.
Ik had nog een stuk of tien oude zaden liggen en alleen deze wilde nog kiemen.
Tja, dan maar in z'n uppie op de tuin.
De 'haren' van de kolven waren al aardig bruin geworden en ik heb me ooit laten vertellen dat dat het teken is dat de mais oogstrijp is.
Verstandig als ik ben (ahum) plukte ik er eerst eens 1.
Voor een mini-mais leek hij me nog best uit de kluiten gewassen trouwens:  

Maar schijn bedriegt hier!
 Het bleek een soort fopkadootje: ik pelde laag na laag na laag af....maar waar was de maiskolf nou??

AH! Toch nog.....inderdaad een minimaisje: 

En helaas toch nog niet rijp :-( .  De andere drie kolfjes laat ik dus nog maar even aan de plant zitten.
Ik las laatst trouwens ergens nog een goede tip om de kolfjes te beschermen tegen vogelvraat: trek er gewoon pantykousjes overheen! Morgen even naar de Zeeman dan maar, voor een paar goedkope maiskousjes. 

De snackkomkommer werd trouwens ook best gelukkig van die zomerse temperaturen.
Hij bleef maar doorgroeien en ik oogstte om de paar dagen wel een stuk of tien komkommertjes van twee planten: 

Lang liggen ze nooit op de schaal, want ze worden hier graag gegeten, ook door aanwaaiende vriendinnen van de meiden!

Nu ik die komkommertjes zie, moet ik ineens denken aan de augurken.
Weet je nog, dat ik ze ging inmaken?
Omdat het de eerste keer was dat ik dit deed, varieerde ik wat met de verhouding azijn/suiker.
Inmiddels hebben we van alle variaties geproefd en de winnaar is: 1 liter azijn met 300 gram suiker.
De andere variaties (met 125 en 250 gram suiker) leverden toch wat zure gezichten aan tafel......
Maar een succes zijn ze zeker: volgend jaar mogen ze weer op de tuin!

Nog zo'n zonaanbidder: 

De courgettes komen ondertussen onze neus uit en er past geen bakje courgettesoep meer in de vriezer! Gelukkig hebben zowel wij als mijn ouders kippen; die worden heeeeel gelukkig van een opengesneden courgette :-).

De spruitjes doen het dit jaar ook goed. Ik heb al twee keer een maaltje geoogst: 

Wij eten spruitjes eigenlijk altijd roergebakken, samen met andere groenten.
Daarom vries ik ze los in, net als bijvoorbeeld de blauwe bessen.
Gewoon schoonmaken en daarna hup de vriezer in. Lekker makkelijk.
Als ik ze nodig heb pak ik een handje vol diepgevroren spruitjes en mik die door de roerbakschotel.
Ook al lekker makkelijk :-).

Herfst betekent ook APPELTJEStijd!
En appeltjes hebben we genoeg.

We hebben hele kleine appeltjes......

                            Deze mogen mee naar huis om als HERFSTdecoratie te dienen.
.....en we hebben REUZENappels!!

Hoe groot ze zijn zie je goed op de foto hieronder, waar ze tussen 'gewone' appels van flink formaat liggen: 

Vanavond hebben TuinMan en ik heel romantisch samen zo'n reuzenappel geslacht en geproefd.
Gelukkig; de appel is erg lekker van smaak en heel sappig!

In mijn vaste plantenbed stond al de hele zomer een soort van gras, wat ik maar niet thuis kon brengen. Ik overwoog meerdere malen om het eruit te trekken, maar liet het toch telkens nog even staan. Gelukkig maar! Vandaag werd mijn 'geduld' namelijk beloond: 

Het blijkt een kniphofia (vuurpijl) te zijn! Ik wist niet eens meer dat ik die had geplant, haha!

Op de achterste tuin groeien mijn absolute HERFSTfavorieten:

De pompoenen!!
Hoewel meer dan de helft van de planten werd opgegeten door de slakken, waren er gelukkig toch wat planten die dapper stand hielden.

De kleine witte pompoentjes vind ik altijd erg leuk en mooi: 

Een nieuwkomer dit jaar is de mini-turkse muts:

Nog niet helemaal rijp, maar ik weet nu al dat ik die volgend jaar weer wil!

Ik zaai ook ieder jaar een grote, witte RONDE pompoen: 

Hmmm....niet helemaal 'in shape' dit jaar.....
Geen idee hoe dat kan, ik vermoed door een soort van kruisbestuiving.
Ik win ieder jaar zaden uit mijn pompoenen voor het komende jaar.
Deze heeft vorig jaar blijkbaar verkering gehad met een andere soort ;-).

Er liggen ook twee mooie, grote groene pompoenen, die nu langzaam oranje beginnen te kleuren: 

En mijn absolute favoriet: een Australian Grey:

Zo'n prachtige tint grijsgroen!!

Kijk, nu begint het er op te lijken.....HERFST op mijn tuintafel: 

Oja, nog een verzoekje tot slot.....
Mijn blog trekt inmiddels al een behoorlijk aantal lezers, echt ontzettend leuk!!
En nu ben ik heel nieuwsgierig geworden wie jullie zijn!
Dus ik zou het leuk vinden als je af en toe een reactie wilt achterlaten onder mijn blogjes.
Bijvoorbeeld je eigen ervaringen met een bepaalde groente, of een tip of een aanvulling op mijn blog.
Dusseh.....laat maar horen :-).