Ja hoor, het is weer zover.....ik heb een nieuwe liefde gevonden!
Zo eens in de paar jaar overkomt het me. Dit is zelfs al de tweede keer binnen een jaar tijd.
Een nieuwe liefde, die 24 uur per dag in mijn hoofd en hart zit.
Het is zo erg, dat ik er soms zelfs midden in de nacht wakker van word.
TuinMan begint zich nu toch wel wat bezorgd te maken......
Want waar ga ik die nieuwe liefde laten?
En is er nog wel genoeg plek voor hem?
Ik zal maar eens bij het begin beginnen:
Als ik een erepodium zou maken voor mijn liefdes dan komen onze kinderen en TuinMan absoluut op de allereerste plaats. Plateautje nummer 2 is voor onze familie en een paar goede vriendinnen.
En dan komt de derde plaats. Dat is een bijzondere plek, want die is alleen maar in zicht als het met mijn liefdes op de bovenste twee treetjes goed gaat. Ik ben namelijk nogal een gevoelig mens en heb er erg veel last van als mijn geliefde omgeving getroffen wordt door ziek, zeer of andersoortige ellende.
Maar gaat alles goed mijn liefste liefdes, dan is nummer drie wel meteen enorm aanwezig!
Liefde nummer drie is mijn TUIN! En alles wat daarbij hoort. Daar is dus wel een vrij groot, zeg maar reusachtig plateau voor nodig. En die derde liefde kan dan weer worden verdeeld in allerlei sub-liefdes. Jaja, het is niet zomaar iets hoor, die liefde van mij!
Wat sub-liefdes zijn?
Nou eh, als we even kijken naar mijn TUINLIEFDE, dan kan die bijvoorbeeld worden opgedeeld in mijn liefde voor (snij)bloemen, zoals deze heerlijk geurende trosroos naast de keukendeur.
Ze bloeit maar een paar weken per jaar, maar dan doet ze het ook goed!
Inclusief het verspreiden van een heerlijke zachtzoete geur, iedere keer als je haar passeert......
En bijvoorbeeld de vlinderachtige, ook al zo heerlijk geurende, bloemetjes van de lathyrus, waar ik zomers altijd wel een vaasje van heb staan.
Of de bonte salie, die steeds mooier wordt, naarmate zij langer bloeit:
En de astrantia's, met hun bloemen die me altijd een beetje aan pareltjes doen denken:
En wat te denken van het prachtige geel van de phlomis, die 's avonds in de schemering zo mooi oplicht, en na de bloei een prachtig herfstsilhouet achterlaat van kleine 'honingraatjes'?
En planten die in al hun schakeringen toch weer mooi bij elkaar weten te kleuren:
En dat dan allemaal bij elkaar, in vaasjes op mijn salonkist.
Dat is dus een sub-liefde van mijn TUINLIEFDE.
Een andere subliefde is eetbaar (daar houd ik sowieso van :-) ).
Een andere subliefde is eetbaar (daar houd ik sowieso van :-) ).
Deze aardbeien bijvoorbeeld, daar heb je echt geen suiker bij nodig hoor!
Hoewel een toefje slagroom of een bolletje roomijs natuurlijk nooit kwaad kan ;-) :
Hoewel een toefje slagroom of een bolletje roomijs natuurlijk nooit kwaad kan ;-) :
Of een (eerste) vers maaltje gele boterpeultjes:
En kijk; daar zwelt mijn tuinhart van op: de vorige week geplante asperges komen nu al boven de grond piepen!
Nou ja, groenten en fruit dus, dat is ook zo'n sub-liefde!
En dan.....mijn nieuwe liefde.
Of eigenlijk zijn er zelfs TWEE nieuwe liefdes!
De eerste is een beetje een ouderwetse liefde eigenlijk.
De associatie die mijn nieuwe liefde bij veel mensen oproept is toch een beetje...eh....zeg maar 'oubollig'.
En dat is jammer, want ik ben nog niet zo heel oud.
Zeker niet als ik mijn eerste grijze haren net weer bruin geverfd heb.
Maar het is niet tegen te houden he, zo'n liefde.
Dus ik stel hem hier toch aan jullie voor: DE GERANIUM!
En dan.....mijn nieuwe liefde.
Of eigenlijk zijn er zelfs TWEE nieuwe liefdes!
De eerste is een beetje een ouderwetse liefde eigenlijk.
De associatie die mijn nieuwe liefde bij veel mensen oproept is toch een beetje...eh....zeg maar 'oubollig'.
En dat is jammer, want ik ben nog niet zo heel oud.
Zeker niet als ik mijn eerste grijze haren net weer bruin geverfd heb.
Maar het is niet tegen te houden he, zo'n liefde.
Dus ik stel hem hier toch aan jullie voor: DE GERANIUM!
Of eigenlijk, de pelargonium, maar voor het gemak scheren we hem gewoon over 1 kam met zijn botanische familieleden. Die ik ook al jaren een warm hart toedraag.
Maar wat mij nu toch gebeurde....
Ik stekte dit jaar, eigenlijk heel per ongeluk, voor het eerst van mijn leven een geranium.
Mijn oude citroengeranium om precies te zijn.
Maar wat mij nu toch gebeurde....
Ik stekte dit jaar, eigenlijk heel per ongeluk, voor het eerst van mijn leven een geranium.
Mijn oude citroengeranium om precies te zijn.
Gewoon, voor het 'leuk', om eens te proberen.
En daar ging het mis.
Binnen no-time waren de stekken namelijk aangeslagen en zag ik ze iedere dag groter groeien.
Dat was leuk: makkelijk en snel zomaar zes nieuwe mini-citroengeraniumpjes!
En daar houd ik wel van, van makkelijk en snel.
Binnen no-time waren de stekken namelijk aangeslagen en zag ik ze iedere dag groter groeien.
Dat was leuk: makkelijk en snel zomaar zes nieuwe mini-citroengeraniumpjes!
En daar houd ik wel van, van makkelijk en snel.
Dus toen was ik niet meer te houden: ik stekte er nog een stuk of tien (die allemaal aansloegen) en richtte mijn blik daarna op de andere geraniums. Hup, hier een takje eraf, daar een paar blaadjes....allemaal in een potje met stekgrond. En ja hoor; weer allemaal aangeslagen!
En toen.....ontdekte ik dat je geraniums ook kunt ZAAIEN!
Dus....nou ja, je snapt het wel:
Dus....nou ja, je snapt het wel:
Ik zit dus, ondanks mijn nog betrekkelijk jonge jeugdigheid, deze zomer behoorlijk achter de geraniums! Weer zo'n sub-liefde dus.
De tweede (sub-)liefde die vorig jaar al een beetje kiemde, maar dit jaar behoorlijk is gegroeid, is de liefde voor het ZAAIEN. Ik zaai al jaren regelmatig groente en bloemen, maar dit jaar heeft het echt mijn hart gewonnen. Zo geweldig, om te zien dat een plantje, hoe klein ook, al meteen zo herkenbaar is, zo echt al zichzelf-maar-dan-in-het-ienieminie.
Kiemblaadjes lijken allemaal op elkaar vind ik, maar dan ineens komt het Eerste Echte Blaadje tevoorschijn. En meteen is de eerst nog zo niets-zeggende zaailing omgetoverd in een heuse mini-lupine bijvoorbeeld:
En vervolgens, als de plant gaat groeien, sta je soms verbaasd over de groeikracht en de afmetingen die zo'n zaailing in korte tijd weet te bereiken.
Ken je deze bijvoorbeeld nog, uit mijn blog van 5 februari?
Ik kan de foto waar de plantjes in het klein opstaan zo gauw even niet vinden, maar uit de kleine zaadjes zijn inmiddels behoorlijke planten gegroeid!
Ik kan de foto waar de plantjes in het klein opstaan zo gauw even niet vinden, maar uit de kleine zaadjes zijn inmiddels behoorlijke planten gegroeid!
Dat was de moeite van het zaaien wel waard hoor!
Nu maar wachten tot ze gaan bloeien!!
Maar goed, dat ZAAIEN dus, dat is mijn tweede nieuwe (sub)liefde van dit jaar!
Ik zaaide veel, afgelopen voorjaar. Diverse soorten snijbloemen, sla, andijvie, bloemkool, broccoli, tomaten, paprika's, courgettes, pompoenen (oja, pompoenen, ook zo'n fantastische sub-liefde!!) en nog veel meer. En nu ook.....kruiden! Zoals deze komijn:
Nu maar wachten tot ze gaan bloeien!!
Maar goed, dat ZAAIEN dus, dat is mijn tweede nieuwe (sub)liefde van dit jaar!
Ik zaaide veel, afgelopen voorjaar. Diverse soorten snijbloemen, sla, andijvie, bloemkool, broccoli, tomaten, paprika's, courgettes, pompoenen (oja, pompoenen, ook zo'n fantastische sub-liefde!!) en nog veel meer. En nu ook.....kruiden! Zoals deze komijn:
Anijs:
en bladkoriander:
Dat zal toch geen nieuwe sub-liefde worden.....die kruiden???
Trouwens, er is hier nog iemand in huis met een liefde voor zaaien.
Vooral voor het zaaien van moestuintjes!
Wie zou dat toch zijn???
Hint: het is een klein, vrolijk meisje, van een jaar of acht......
Trouwens, er is hier nog iemand in huis met een liefde voor zaaien.
Vooral voor het zaaien van moestuintjes!
Wie zou dat toch zijn???
Hint: het is een klein, vrolijk meisje, van een jaar of acht......
Oja, nog even over de tomaten.
Weer even een zogenaamd moeilijke term versimpelen.
Laatst legde ik al uit hoe DIEVEN in zijn werk gaat. Weet je nog?
Anders kun je in deze blog even teruglezen wat dat ook alweer is.
Een ander woord wat je bij het kweken van tomaten veel hoort, is TIKKEN.
Weer zo'n typisch gevalletje van klinkt-heel-chique-maar-stelt-niets-voor.
Let op, daar komt ie:
Weer even een zogenaamd moeilijke term versimpelen.
Laatst legde ik al uit hoe DIEVEN in zijn werk gaat. Weet je nog?
Anders kun je in deze blog even teruglezen wat dat ook alweer is.
Een ander woord wat je bij het kweken van tomaten veel hoort, is TIKKEN.
Weer zo'n typisch gevalletje van klinkt-heel-chique-maar-stelt-niets-voor.
Let op, daar komt ie:
Een tomatenplant gaat op een gegeven moment bloeien.
Uit die bloemetjes komen straks de tomaten.
Als de bloemetjes bestoven worden tenminste, anders niet.
Uiteraard hebben we daar de bijtjes en andere insecten voor, maar die zijn er niet altijd (genoeg) als je planten in een kas staan.
Daarom......TIKKEN we die planten.
Gewoon, door even met je hand langs de planten gaan, zodat ze bewegen.
Dat is namelijk al genoeg om het stuifmeel te verspreiden.
Dat. Is. Alles. :-)
Weer een mysterie van het tomatenkweken opgelost!
En zie daar.....de eerste tomaten zijn al onderweg!!
Uit die bloemetjes komen straks de tomaten.
Als de bloemetjes bestoven worden tenminste, anders niet.
Uiteraard hebben we daar de bijtjes en andere insecten voor, maar die zijn er niet altijd (genoeg) als je planten in een kas staan.
Daarom......TIKKEN we die planten.
Gewoon, door even met je hand langs de planten gaan, zodat ze bewegen.
Dat is namelijk al genoeg om het stuifmeel te verspreiden.
Dat. Is. Alles. :-)
Weer een mysterie van het tomatenkweken opgelost!
En zie daar.....de eerste tomaten zijn al onderweg!!
