Beestjes in de tuin

Geen tuin bestaat zonder leven, zonder beestjes. 
Sommige beestjes schaf je bewust aan, zoals vissen, een konijn of kippen (en soms allemaal ;-) ).
Hiernaast zie je kat Lilly, ook zo'n Bewust Aangeschaft Beestje, die geniet van de vijver. Hele dagen kan ze erbij zitten, loerend naar de kikkers die tussen de stengels van de lis zitten of op de kant klauteren om te zonnebaden. Soms komt het jachtinstinct in haar even boven en sluipt ze op haar typische olifant-in-een-porseleinkast manier rond het water....en als ze er bijna is....springen de kikkertjes nét voor haar neus het water in. Volgens mij hoorde ik ze laatst onder water lachen om dat malle lompe kattenbeest...

De kikkertjes zijn trouwens ook bewust aangeschaft. Of beter gezegd: gevangen door jongste dochter, uit de sloot bij de volkstuin. Alweer een paar jaar geleden, maar ze zitten nog steeds in de vijver. Overigens hebben ze weinig keus, want onze tuin is rondom goed besloten, dus een kiertje vinden om de rest van de weide wereld te verkennen valt nog niet mee. 

Ook op de volkstuin hebben we, naast hordes uit zichzelf aanvliegende/kruipende beestjes, Bewust Aangeschafte Beestjes. Bijvoorbeeld deze: 

                                   

                                         Zie je ze? In de zwarte aarde, onder de bladeren?
                                            Wacht, ik zal even een beetje inzoomen....

                                         

Jawel, je ziet het goed, het zijn wormen! Tijgerwormen wel te verstaan. Klinkt als een serieuze worm he? Het zijn compostwormen, die in hun eigen wormenflat voedselresten omzetten in prachtige, vruchtbare wormenmest. Daar schijnen je (moestuin)plantjes heel blij van te worden! 
En behalve die mest/compost maken ze ook 'wormensap' :

                                       

Een donkerbruine vloeistof, die wij via een kraantje onderin de wormenflat opvangen in een jerrycannetje. Dit sap kun je toevoegen aan het gietwater van je planten, waarmee je ze een boost aan gezonde stoffen meegeeft. We hebben de wormentoren nog niet zo lang, dus ik kan nog geen bewijzen laten zien, maar ik verwacht binnenkort stralende groentes en intens gelukkige kamerplanten te hebben....

Niet op de volkstuin zelf, maar wel op hetzelfde complex staan nog meer Bewust Aangeschafte Beestjes:  

Honingbijen!

Op deze foto van afgelopen winter staat onze eerste kast, die inmiddels wordt geflankeerd door nog twee kasten. Het leven in zo'n kast is buitengewoon fascinerend en zou iedereen eigenlijk eens met eigen ogen moeten aanschouwen. Zo bizar georganiseerd als zo'n volk leeft en werkt. Iedere bij heeft zijn of haar eigen taak binnen het volk, welke verandert naarmate de bij ouder wordt. 
Een vrouwtjesbij begint bijvoorbeeld als werkster, wordt daarna 'bevorderd' tot haalbij en eindigt haar leven als wachtersbij. 
Onderstaand stukje raat geeft een mooie inkijk in de start van een bijenleven. 
Je ziet een stukje vrij nieuw raat, met daarin alle stadia van bijenbroed. 

De kleine witte streepjes die je in de cellen linksboven ziet, zijn de eitjes. 
Na drie dagen veranderen deze in larfjes, die je van piepklein tot ruimschoots celvullend in de andere cellen ziet liggen. In de dichtgemaakte cellen (middenonder) verpoppen de larfjes zich tot bijtjes. 
Zou je zo'n celletje een paar dagen voordat het bijtje eruit komt open maken, dan tref je daarin een compleet bijtje aan, maar dan helemaal zo wit als de larfjes. Een bijzonder gezicht wanneer je dat voor het eerst ziet!

Rondom het broed hebben de bijen een randje honing aangelegd, op de foto hieronder linksboven:

Handig om de net-geboren bijtjes te voeden en op kracht te laten komen!
Ingenieus he? Ik blijf het fantastisch vinden om naar te kijken! 

Nog even terug naar de Aanvliegende Beestjes... daarbij zit ook een ongewenste groep: de Aanvliegende En Mee-etende Beestjes :-(
Vandaar bijvoorbeeld de emmers-zonder-bodem ter bescherming van onze koolplantjes.

                      

En kijk deze aardbei dan eens: half opgegeten door... tja, door wat eigenlijk? 
Een slak? Een vogel? Offeh... was het toch gewoon een hongerige Tuinvrouw.....?