Stilte voor de storm

En toen was het hier zomaar tien dagen stil...... MoestuinMania had voorjaarsvakantie :-) !
Nou ja, ik niet, maar mijn dochters wel! En aangezien het buiten koud en nat was en er dus weinig moestuinerigs te beleven viel, stortte ik me maar op allerlei gezellige vakantie-activiteiten met mijn meiden. Zo gingen we gezellig een dagje winkelen in Amsterdam, deden we een dagje opa-en-oma, bakten we koekjes en werd er gelogeerd. En voor je het weet is zo'n weekje schoolvakantie dan alweer voorbij.

Helemaal moestuin-stil had ik trouwens ook niet gezeten hoor: ik hamsterde mij drie slagen in de rondte!

Om te beginnen kon ik vorige week zaterdag de door mij bestelde aardappels en uien ophalen bij onze tuinvereniging. Altijd een feestje, want dat betekent dat het seizoen binnenkort dan eindelijk echt gaat losbarsten. Ik bestelde dit jaar drie soorten aardappels: de vroege Triplo, de middelvroege Sante en de late Michelle.



Vroege aardappels hebben het kortste groeiseizoen; je oogst ze al na 100 dagen. Ze zijn echter ook niet zo heel lang bewaarbaar. Hoe later de aardappel, hoe beter deze te bewaren is. Wij telen daarom drie soorten, zodat we onze oogst, en vooral ook onze consumptie, over een zo lang mogelijke periode kunnen spreiden. Overigens moeten we nog even geduld hebben hoor: aardappels worden pas na 10 april gepoot. Tot die tijd mogen ze op een lichte plaats 'voorkiemen'.
Er ontstaan dan kleine uitlopers, die de aardappel straks direct een groeivoorsprong geven.
Je kunt ze voor het kiemen op een (bak)plaat uitspreiden, of per stuk in eierdoosjes zetten.
Dit jaar kies ik voor de luie methode: ik laat ze gewoon in hun netjes zitten en leg ze in een lichte, onverwarmde kamer. Ik moet dan straks alleen wat voorzichtiger zijn als ik ze uit hun netje haal om te gaan poten. Overigens doen aardappels zonder uitlopers het meestal ook prima hoor. De uitlopers geven de planten alleen een voorsprong. Je hebt ze zeg maar al aan de groei gebracht voordat je ze in de grond zet.

Behalve de 'gewone' aardappels wil ik dit jaar ook wat bijzondere soorten gaan telen.
We hebben met onze nieuwe tuin erbij immers toch genoeg ruimte ;-).
Via Facebook vond ik de website www.aardappelhof.nl, een leuke site van een kweker die wat apartere soorten aanbiedt. Ik kon niet kiezen, dus besloot ik te gaan voor het 'verrassingspakket', waarin zes verschillende soorten zitten. Van elke soort ontvang je een kilo.
En zojuist (HOERA!!) stond de postbode al aan de deur met mijn pakketje:



Leuk!! In het pakket zitten Roseval aardappeltjes, Ratte d'Ardeche, Koopmans Blauwe, Red King Edward, Belle de Fontenay en Bleue D'artois. Zoals je ziet zijn er dus niet alleen aardappels met een gele of een rode schil, maar ook met een blauwe schil! De Bleue D'artois heeft zelfs ook blauw vruchtvlees!

Wat ik minstens zo leuk vind als de aardappels zelf, is het foldertje dat er bij mijn pakketje zat ingesloten:



Salades, een ovenschotel, een gratin, gepofte aardappels.......heel verschillende recepten en zo te lezen allemaal lekker!! Ik ben benieuwd!

Toen ik gistermiddag met mijn moeder door een tuincentrum liep, deed ik daar ook nog een lekkere vondst:



Een netje met 'Highland Burgundy Red' aardappeltjes! Een aardappel met een rode schil EN rood vruchtvlees! En het is niet zomaar een aardappel zoals je ziet, nee, het is een 'culinair piepertje'!
Toe maar! Dat schept verwachtingen natuurlijk ;-).

Verder kocht ik nog rode en gele plantuitjes en sjalotjes:

De eerste keer dat ik sjalotten had geplant, was ik in de veronderstelling dat het gewone uien waren.
Ik had een restantje van een tuinbuurman gekregen en dacht een soort van reuzenuien te hebben gescoord. Een plantuitje begint namelijk klein en wordt dan steeds groter. En de gekregen uien waren nu al aanmerkelijk groter dan de plantuitjes die ik in de winkel gekocht had.
Vol verwachting stopte ik mijn 'reuzenuien' in de grond.
Tot mijn verbazing groeiden ze echter nauwelijks.
En na een poosje leken de uien zelfs uit elkaar te vallen!
Toen ik het mijn oma (die ook nog nooit van sjalotten had gehoord) liet zien, keek ze vol afschuw naar de uitjes en zei met een vies gezicht: 'Nee Tan, dat lijkt me niet goed, gooi maar gauw weg!'.

Ik bewaarde ze toch maar, surfte een rondje op internet en ontdekte al snel waar het was 'misgegaan':
Ik had geen uitjes geplant, maar sjalotjes! En die worden inderdaad niet groter na het planten, maar vormen zogenaamde 'klisters': een bundeltje van kleine, nieuwe sjalotjes!
Weer wat geleerd!

                                Links een plantuitje, rechts een reuzenui plantsjalotje
                               

Toen mijn moeder en ik het tuincentrum uitliepen, zagen we een tafel vol grote zwarte emmers staan, met een bordje erbij: 'Deze emmers mag u gratis meenemen!'.
Dat liet ik mij geen twee keer zeggen, want emmers kunnen we altijd wel gebruiken.
Er stonden er wel een paar honderd, dus ik nam twee flinke stapels mee.
Van de helft zaag ik straks de onderkant af. Als ik dan koolplantjes of courgettes ga planten, zet ik de emmers-zonder-bodem er overheen, om de nog kleine plantjes te beschermen tegen de kou en hongerige konijnen en vogels. Werkt perfect!

Nu eerst mijn moestuinplan een beetje bijwerken; het stuk dat ik heb gereserveerd voor de aardappels moet een beetje groter worden geloof ik......
En dan morgen: De Eerste Grote Zaaironde!!