14 maart 2016

Zon, zon, ZON!!




Wat een heerlijk, zonovergoten weekend was dit zeg!! En wat doet het goed om weer heerlijk buiten bezig te kunnen zijn! Ik heb er echt van genoten. Zaterdag begonnen we het weekend feestelijk; met het vieren van oma's 93e verjaardag. We deden dit met de hele familie en een lekkere high tea in Bergen en sloten af met een rondje strand. Jongste verzamelde daar alle schelpen, terwijl de rest tikkertje deed op het brede strand. Heerlijk uitgewaaid reden we naar huis, waarbij we traditiegetrouw een kleine omweg maakten, om bij de lekkerste-ijsjes-winkel van Noord-Holland een ijsje te halen. Nou ja, zeg maar gerust een IJS, want bij Di Fiorentina in Heiloo houden ze niet van kleine bolletjes! En wij ook niet, dus dat komt goed uit ;-).  Het liep inmiddels tegen zessen, dus wij hadden een zeer onverantwoord, maar wel erg lekker avondmaal!
Zondag was de agenda leeg, dus konden we ons zomaar een hele dag lang uitleven op de volkstuin.
De oudste meiden waren druk met huiswerk, maar Jongste ging graag met ons mee. En zo togen wij om elf uur, met een tas vol broodjes, koek, appels en drinken, naar de tuin.
Daar besloten we eerst onze nieuwe tuin verder 'af te schermen'.
Ik weet niet of jullie dat ook hebben, maar ik ben erg van de hekjes en de heggetjes.
Niet zozeer om de hekjes of heggetjes zelf, maar meer uit een soort territorium-drift: alles binnen dit hek is van mij :-)!

Aan de ene kant van de tuin hebben we daarom een hele rij fruitboompjes gezet. Helemaal van voor naar achter. We hebben aan die kant nog geen buurman, maar die gaat er vast wel komen. En hoewel de meeste buren heel aardig zijn, vind ik het toch erg prettig om op mijn tuin een beetje besloten te zitten, zodat ik me niet verplicht voel om de hele dag met mijn buren te praten.


                                                  

Aan het eind van de tuin maakten we gisteren een hekwerk, waartegen we een aantal bes-achtigen plantten:

                      

Ze zijn nu nog heel klein en kaal, maar het zijn snelgroeiende soorten, dus van de zomer zal het hek al voor de helft begroeid zijn. Helemaal precies weet ik trouwens niet meer wat voor bessen/bramen het zijn..... ik noteerde dat ooit in mijn telefoon (toen ze nog ergens anders stonden), maar heb die notitie kennelijk later eens gewist. Nou ja, we laten ons van de zomer gewoon fijn verrassen!

Linksachter kijken we uit op een (ssstt, niet verder vertellen) niet zo heel sympathieke buurman.
Daarom plantten we daar drie grote pampasgrassen: die worden van de zomer dik drie meter hoog! Weg buurman :-).
 
                                   

Verder wordt die zijkant van de tuin afgesloten door de kas en schuur van de buurman.
Alleen aan het eind hebben we nog een open stuk van een meter of vijf. Daar plaatsen we volgend weekend een hoog gaashek, waar we later bijvoorbeeld kapucijners, lathyrus of peultjes tegenaan zetten. Die worden allemaal een metertje of twee hoog en zorgen daarmee voor luwte en anti-inkijk.

Vanaf de achterkant van de nieuwe tuin gezien, is het trouwens nog best een lap grond:

                                   

Deze tuin is zo'n 25 meter lang. De kas die je ziet is ook van ons en staat midden op de andere tuin, die ook zo'n 25 meter lang is. Van voor naar achter is het dus zo'n vijftig meter lopen! Leuk hoor!
Rechts naast de kas ligt onze derde tuin. Als je goed kijkt zie je het donkergroen geschilderde schuurtje staan.

Zoals je ziet geven de kas en het schuurtje van de buurman op dit moment nog wat schaduw op onze tuin, met name vroeg op de dag en laat in de middag. In de zomer, als de zon hoog staat, zullen we daar nauwelijks last meer van hebben, maar het is wel iets om rekening mee te houden. Gelukkig zijn er ook planten die best wat schaduw verdragen, zoals sla, andijvie en diverse kruiden. Die zetten we daar dit jaar als eerste, zodat we kunnen kijken hoe het zon/schaduwverloop gedurende het jaar zal zijn.

En terwijl TuinMan en ik plantten, schepten, sjouwden en timmerden, vermaakte Jongste zich urenlang op het toevallig ontstane gymparcours van balken (al dan niet wiebelend of wippend) en stenen.

                                     

Ze heeft zichzelf hiermee maar liefst vijf uur lang vermaakt! Af en toe at of dronk ze wat, hield op ons verzoek een paal of een tak vast of schepte een paar gaten, maar de rest van de tijd was zij vol overgave 'gymjuf'. Heerlijk, zo'n buitenkind! We besloten dan ook om op de grens tussen de nieuwe en de bestaande tuin een paar meter vrij te houden, waar we met balken een mini-gymparcoursje voor haar maken. Want een tevreden spelend kind, geeft tevreden tuinende ouders :-).

Verder zette ik alle vaste planten over in het bed van de pruimenboom. Dat was nog een hele klus, want sommige planten lieten ze niet zonder slag of stoot verhuizen. Aan het eind van de middag was de klus gelukkig geklaard. En hoewel je er op onderstaande foto weinig van ziet (te felle zon en nog te kale takjes om een knappe foto te kunnen maken), ben ik erg blij met het resultaat.

                                

Rond een uur of vijf keerden we moe maar voldaan weer huiswaarts. De andere meiden hadden zich thuis uitstekend vermaakt, want pas toen wij al in de auto naar huis zaten belden ze op om te vragen of ze ook nog even naar de tuin zouden komen. Ze bleken niet alleen keurig hun huiswerk te hebben gemaakt, maar ook nog hun kamers te hebben uitgemest, gesopt en gezogen! Wat een voorbeeldige kinderen hebben wij he??
Nee hoor, het zijn heel normale kinderen, die ook wel eens een dwarse bui hebben, maar blijkbaar hebben tieners ook wel eens last van 'voorjaarsschoonmaak-kriebels' :-).

Ik plukte op de tuin nog een flinke bos narcissen en wat helleborusbloemetjes. De helleborus bloeit met hangende bloemen en is zo op het eerste gezicht een vrij onopvallende plant. Maar het is beslist de moeite waard om deze bloemen eens om te keren en goed te bekijken, want wat zijn ze mooi!

                                 

Je kunt ze prima in een drijfschaal op tafel zetten. Als je, net zoals ik, katten in huis hebt, is het wel handig om daar een stolp overheen te zetten. Anders is je schaal om de haverklap leeggedronken of -gespetterd......
Deze bloemen gingen echter tussen velletjes keukenrol in een tijdschrift. Zware doos erop en drogen maar! Vanmorgen zagen ze er zo uit:

                                  

Plat, maar nog steeds mooi! Hopelijk behouden ze hun mooie warme kleur terwijl ze verder drogen.
Ik raakte in de ban van het drogen toen ik laatst een artikel in een tuintijdschrift zag over een dame die de mooiste schilderijtjes maakte van gedroogde bloemen.
Daarna vond ik op Pinterest nog veel meer leuke inspiratie, bijvoorbeeld het kopieren van gedroogde bloemen. Je kunt daarmee je eigen briefpapier maken, of kadolabels, of, zoals ik vorige week deed, een leuk kaartje:

                            

Best leuk gelukt, voor een eerste experiment toch?